Groep

Scouting JL Die Bogeheimers is in 2001 ontstaan uit een fusie van twee groepen, de Juliette Low (meisjes) en Die Bogeheimers (jongens en later ook meisjes).

De Julliette Low bestond sinds eind jaren 40. Eerst was het een afdeling van de Wiawaha groep uit Beverwijk en later een zelfstandige afdeling van het Nederlands Padvindsters Gilde. De Juliette Low groep was vernoemd naar Juliette Gordon Low, oprichtster van de Girl Scouts in Amerika. Een dame die wilde dat meisjes ook konden meedoen aan het scoutingavontuur in een tijd dat mensen vonden dat meisjes nog thuis hoorden te zitten.

Een bekend gezicht bij de Juliette Low was Boukje Riethorst. Sinds 1955 tot eind jaren 90 was zij actief bij de groep als kabouterleidster en bestuurslid. Het stenen clubhuis is naar haar vernoemd. Het houten bord op de gevel is in 2005 bij de jubileumreunie in haar bijzijn onthuld.

De naam Die Bogeheimers heeft altijd voor vragende blikken gezorgd. Bogeheimers schijnt een naam geweest te zijn voor Bakkummers. Waar het 'Die'-gedeelte vandaan komt kan helaas niemand ons vertellen. Het hoort er wel bij.

Die Bogeheimers waren vanaf hun oorsprong in 1945 een jongensgroep. De club direct na de bevrijding ontstaan toen een paar jongens zich meldden bij het huis van Hopman Slot. Hij was betrokken bij twee groepen in Amsterdam en woonde op de hoek van de Pernéstraat en de Henri Schuitstraat. Doordat de vader van een van de jongens Economisch Directeur van Duin en Bosch was kregen de jongens verschillende plekken op het terrein aangewezen voor hun opkomsten. Zo knapten ze onder andere het huidige Theehuisje grondig op. Rond 1947 moesten ze gedwongen uitzien naar een nieuw onderkomen en zo kwam onze huidige locatie in beeld. De grond werd gepacht en als eerste werd de verkennershut (scouts) gebouwd. Toen de eigenaar jaren later de grond wilde verkopen aan bollenboeren werd een inzamelingsactie gehouden en werd de grond aangekocht. De naam van Hopman Slot kom je nu nog tegen in de naam van het houten gebouw: Slothuis. Hopman Slot verhuisde enkele jaren later naar Nijmegen.

In 2001 was de Sint-Clara groep (Katholieke meisjes) na een paar jaar draaien in het gebouw van de Sint Wilfried groep (Katholieke jongens) gestopt. De Sint Wilfried op zijn beurt stopte na een tekort aan leiding. De Juliette Low dreigde hetzelfde lot te ondergaan. Leden genoeg, maar geen leiding. Vooral omdat de Castricumse stam grotendeels bestond uit Bogeheimers had die groep nauwelijks problemen. Een fusie lag voor de hand. Veel tradities en gewoonten werd samengevoegd. Kabouters en Welpen werden opgeheven en er werd samen opnieuw gestart als Esta's. Padvindsters en Verkenners werden Scouts en Rowans en Sherpa's werden Sherrows. Groepsdagen werden vermengd (BP-dag, Sint-Joris, Midwinter) en ook in de kleding kom je elementen van beide groepen tegen.